Bir deyiş var hani: 'Acı Olmadan Kazanç da Yok'.
Ne yazık ki, bunu yanlış yorumluyor ve herhangi bir rahatsız edici hissin her zaman üstesinden gelinebileceği anlamına yoruyor olabiliriz.
Yorgunluğu, kas ağrısını ve acıyı zorlamak bir şey, herhangi bir soruna yol açmadan kendi limitlerinizi ne kadar zorlayabileceğinizi anlamak başka bir şeydir.
Acı, can sıkıcı ve sinir bozucu olabilir ama öncelikle bir şeylerin yolunda gitmediğini söyleyen bir işaretidir.
Sıkı bir antremanın hissedilen sonucu genellikle yorgunluk ve kas ağrısıdır.
Oysa acı, daha ileride oluşacak sorunu önlemek adına dikkat edilmesi ve incelenmesi gereken bir durumu gösteriyor olabilir.
Pek çok hevesli kişi, sürekli olarak kendilerini zorlar, acıya rağmen rekabete ve antrenmana devam ederler. Bir şeylerin ters gittiğine dair bedenlerinin onlara verdiği uyarıyı duymaz ya da dinlemezler.
Peki acı bize ne söylemeye çalışıyor?
Eklemleriniz beyninizle konuşur, kaslar da öyle. Eklemler ve kaslar birbirleriyle de konuşurlar. Biri ya da diğerinin sessiz kalması durumanda, beyniniz yapılarınızı hareket ettirmek için bilgi alamaz ve tepki vermeye hazırlayamaz hale gelir.
Belki formda değilsiniz ve kaldırabileceğinizden fazlasını yapmaya çalışıyorsunuz, belki uygulama tekniğiniz zayıf, belki doğru ısınmadınız veya kas dengesizliğiniz var; yani bir şeyler uyum içinde çalışmıyor, aktivite için yeterli enerji üretmiyorsunuz, kaslarınız yeterince gelişmiş değil ya da belki gereğinden fazla aktif....
Acının bize söyleyecek çok şeyi olsa da en zoru gerçekten nedenin ne olduğunu anlamaktır.
Ama acı düşmanımız değil, bunu akılda tutarak onu kendi yararınıza kullanın. Acı, ısınma, teknik, yeterli sıvı tüketimi, doğru beslenme, antrenman yükü, postürünüz ve ayakkabı seçiminiz gibi bir dizi faktörü yeniden gözden geçirmenize vesile olabilir. Bazen bu alanlarda yapacağınız değişiklikler size sorununuz hakkında bir fikir verebilir veya acıdan nasıl kaçınacağınıza dair bazı ipuçları sağlar. Yeter ki bedenin bize ne anlatmaya çalıştığını duymaya, dinlemeye açık olalım.
Burada bahsettiğimiz acı, daha çok zorlama ve hırs sonucu oluşan fiziksel kaynaklı acıdır. Ancak bazı acıların fiziksel kaynaklı olmadığı, inanç ve düşünce kalıplarımızla yakından ilişkili olmaları da -oldukça derin- başka bir araştırma konusudur. Bedenin sinyallerinden hemencecik kurtulmaya çalışmak yerine bu sinyalleri, daha derindeki kaynaklarla iletişime geçmek için kullanabiliriz. Bu konu ile ilgili daha detaylı bir yazı ileride belki buraya ekler, belki de yeni bir başlık altında yazarım.
Şimdilik bu yazıyı şöyle tamamlayalım:
Komedyen ve yazar George Carlin, dillere ve zihinlere pelesenk olmuş 'No pain, no gain', anlayışı karşısında şöyle diyor: "Benim felsefem mi? Acı yoksa acı yoktur."
=)